fbpx Skip to content

De meeste jongeren die we behandelen vanuit CoHond zijn tussen de 12 en 18 jaar. De leeftijd waarop er al een hoop is gebeurd. Gelukkig ook de leeftijd waarop jongeren nog erg leerbaar zijn.

Wij krijgen als trainers veel informatie over de jongeren van de honden. Zij spiegelen en reageren direct, zonder te oordelen, op het gedrag van de jongeren. Veel gedrag dat wij zien bij jongeren komt voort uit onzekerheid. De hond is dan niet altijd geneigd om direct gehoorzaam te zijn. Dat zou lastig kunnen zijn omdat het kan voelen als een afwijzing voor de jongeren. Alweer….

Onze methodes sturen, zeker de eerste 6 trainingen, alleen maar aan op succeservaringen. Door de hele training heen geven we gerichte complimenten over het positieve gedrag van de jongeren dat we zien tijdens de training. Zo groeit hun zelfvertrouwen. Ze zien ook aan de hond dat het positieve gedrag goed werkt. De hond vindt speels, duidelijk en consequent gedrag erg fijn en zal daar positief en vrolijk op reageren. Dus gaan jongeren hun gedrag aanpassen omdat dat goed is voor hond. Dat is een prima intrinsieke motivatie voor gedragsverandering. En zo doen de jongeren het niet omdat wij zeggen dat het moet maar omdat ze direct zien dat er positief op gereageerd wordt. Dat is vaak wel anders dan dat de jongeren gewend zijn.

Jongeren krijgen van kinds af aan vaak al hun hele leven al te horen wat er vervelend of irritant is aan hun gedrag. Als kind zijnde worden ze vanwege dat gedrag vaak gesepareerd (apart gezet, de gang op gestuurd, naar kantoor van de directeur verwezen) en krijgen gewoonweg weinig (gerichte) complimentjes over wat er wel goed gaat.

Wij merken als trainers dat jongeren onze training als iets positiefs ervaren. Wat niet wil zeggen dat de jongeren niet hard werken. Ze worden echt wel uit hun comfortzone gehaald. Ze werken hard aan hun expressiviteit, duidelijkheid en (non-verbale) communicatie. Maar op geen één moment zijn de jongeren af. Geen één moment krijgen ze geen gelegenheid te herstellen. En direct zien ze het resultaat van hun positieve gedrag. De hond luistert én vindt het leuk. Als de jongeren dit ervaren durven ze vaak ook meer uit te proberen. Kan het ook een keer `mis gaan’. En hebben ze genoeg zelfvertrouwen om de verschillende manieren van samenwerken met een hond uit te proberen. Met het `risico’ dat het even wat minder goed lukt. Om direct daarna te kunnen herpakken.

Soms gebruiken we  hulpmiddelen voor de jongeren om de vertaalslag te kunnen maken van onze training naar hun zelfbeeld. Het is niet vanzelfsprekend dat jongeren op hun 17e gelijk de complimenten kunnen ontvangen en vertalen. Op de foto zie je dat ik daar kwaliteitskaartjes heb neergelegd. De jongen voert een opdrachtje uit en krijgt van mij een kwaliteit die ik heb gezien tijdens de uitvoering van de oefening. En zelf zoekt hij kwaliteiten uit die over de hond gaan. De start van iets nieuws en lastigs is vaak makkelijker als het niet over jezelf gaat. De kwaliteiten voor psychosociaal hulphond Morris kan hij uitkiezen door te observeren.

Mooi hoe deze jongen de vertaalslag kon maken van het kaartje naar de onderbouwing van zijn keuze. De start is gemaakt! En we gaan door. Net zo lang tot dat ook deze jongen overtuigd is van zichzelf en zijn eigen vaardigheden. Net zo lang tot dat ook hij echt voelt dat hij goed genoeg is zoals hij is.

 

Back To Top