fbpx Skip to content

Mijn honden en ik zijn vaak te vinden in een park bij ons in het dorp. Het is een groot park waar genoeg ruimte is voor de honden om lekker te rennen en te ravotten. Er zijn autobanden in de grond gezet waar de honden doorheen kunnen kruipen, er zijn buizen waar Morris en Yindee verstoppertje in doen en er is water en modder waar ze als varkens in kunnen rollen. Kortom alle ingrediënten aanwezig om al snel een uurtje bezig te zijn met ze.Wat vooral leuk is, is dat mijn honden in het park de dingen kunnen doen wat bij ze past. Yindee is een dondersteen. Ze daagt graag andere honden een beetje uit. Dan gaat ze plat op de grond liggen (op dat ene oortje na) en als ze haar kans schoon ziet springt ze op haar tegenstander af. Morris is graag een beetje bij mij in de buurt. Hij vindt het best leuk om te rennen en te spelen maar komt om de paar minuten even bij me kijken. Het liefst doet hij spelletjes met mij. En dan is er Moos. De enige hond die ik niet zelf heb opgevoed. Moos komt van de straten in Turkije. Hij kan wat onzeker op honden afrennen maar eenmaal aan elkaar gesnuffeld gaat het altijd goed. Het leuke is om te zien dat het vooral erg goed gaat met andere buitenlandse hondjes. Je ziet gelijk dat ze dezelfde (straat)taal spreken. Moos is heel zelfstandig. Als ik met alle drie de honden ben en niet met allemaal tegelijk bezig kan zijn dan gaat Moos vooral zijn eigen gang. Dan zit hij met zijn hoofd in een mollenhol of laat hij zijn geur achter door het hele park x6 ongeveer…..Tot het moment dat hij besprongen wordt door Yindee… Dan is hij wel te porren voor een stoeipartijtje.

Zo liep ik gister ochtend ook heerlijk vroeg door het park. We waren alleen dus ik had een bal meegenomen voor Yindee. Doordat het gevroren had was er verder niet zo veel te beleven. Het water was bevroren en de aarde ook. Dus na dat Moos 6x het park had rondgepiest was er voor hem ook niks meer te doen. En daar heb ik mooi gebruik van gemaakt! We hebben toch een partij lekker met de bal gespeeld! Moos stond gewoon helemaal op `aan’. Dit is niet altijd zo. Van mij hoeft dat ook niet. Maar wat zo leuk is; je ziet op het filmpje hoe trots Moos is dat hij de bal heeft gepakt. Dat is goed voor zijn zelfvertrouwen! Spelen is leren. Moos deed mij denken aan Pippi Lankous. Haar motto is; Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!

 

 

Ineens had ik daar in het park met Moos de vertaalslag te pakken van dit mooie moment met in het park naar de verdiepingsdagen die dit jaar bij CoHond op de agenda staan.

Doelgericht werken met honden door middel van sport & spel.

De dagen gaan over hoe je gebruik maakt van bepaalde situaties die zich voordoen als je werkt met honden (coaching) en hoe je bepaalde situaties kan creëren waar je gebruik van kan maken (training). Hoe kan je deze twee methodieken inzetten om je doelen met de deelnemers te behalen? Hoe zorg je dat je doelgericht werkt en aan blijft sluiten bij de behoefte van de psychosociaal Hulphond? Welke sport en welke spel elementen kan je daarbij gebruiken? Hoe zorg je dat de manier van werken ook het beste bij jou als persoon past? Tijdens de verdiepingsdagen krijg je antwoorden op al deze vragen.

Tot slot zijn er in maart en september intervisiedagen om met elkaar nog meer de diepte in te gaan. Meld je snel aan want de aanmeldingen gaan hard!

www.cohond.nl of mail naar info@cohond.nl om je aan te melden.

 

 

 

 

 

Back To Top