Meestal als ik een berichtje post dan gaat het over de leuke momenten die ik mee maak als topdog trainer. Een topdog training loopt volgens een methodiek. Die methodiek heeft een bepaalde opbouw en door dat ik mijn eigen psychosociaal hulphonden goed kan inschatten, weet ik vaak ook hoe mijn honden in bepaalde situaties reageren. Die kennis neem ik mee in de voorbereiding van mijn trainingen en die informatie kan ik goed gebruiken als de hond en de deelnemer elkaar ontmoeten. Maar het werken met honden is niet te regisseren. Zo bleek vandaag maar weer…
Vanmorgen toen de wekker ging lag ik nog heel diep te slapen. Toen het me lukte om uit dat lekkere warme bed de kou in te stappen bleek de koffie op. Mijn dochtertje bleek ziek dus ik moest het zo organiseren dat ik wel kon gaan werken maar ook goede opvang had voor mijn meisje. Zo gezegd zo gedaan, opa en oma kwamen oppassen en met een paracetamol achter mijn kiezen liep ik met Moos en Yindee naar de auto. Wat ik niet door had maar zij wel was dat er een kat in de speeltuin zat. Op zo’n moment werken de twee in kwestie natuurlijk perfect samen en vol gas wilden ze wel die kat saampjes even uit de speeltuin jagen. Hup, 70 kilo schoon aan de haak en ondanks dat ik in de ankers hing sleurden ze me toch een paar meter vooruit voor ik grip kreeg en voelde dat mijn rug ook nog niet helemaal wakker was. Al met al reed ik met, gelukkig alle ballen weer in de lucht (natuurlijk…) de file in. Ik kan je zeggen… dit was niet mijn beste start van de dag ever.
Toen ik mijn spullen naar het lokaal bracht kwam ik mijn deelnemer tegen. Ik ken hem nu al een aantal weken en hij vroeg hoe het met mij ging. Nou, het gaat wel goed zei ik maar ik ben niet helemaal fit en wat moe. Ik dacht om er een rustige training van te maken vandaag, goed? Dat vond hij een heel goed plan. Op het moment dat Yindee het lokaal binnenkwam was het mij al duidelijk. Mijn voorbereiding en planning konden de prullenbak in.
Yindee was mij aan het spiegelen. En dat betekende…. een heeeeele rustige bijeenkomt. Geen training maar een coach gesprekje. Yindee gaf weer hoe ik mij voelde. Tja… zo zie je, het werken met een hond kan je zeker niet altijd regisseren! En natuurlijk ontstond hier ook een super mooi moment door. Want ook al is de training dan niet altijd te regisseren zoals ik zou willen… De mooie momenten blijven! De deelnemer ging naar haar op de grond liggen en zei; ik zou Yindee zo wel de hele dag willen aaien.
