Over 3 dagen vindt onze kennismaking workshop plaats. Tijdens deze workshop kan iedereen laagdrempelig kennis maken met het werken met psychosociaal hulphonden. We staan stil bij het werken met honden en alles wat daarbij komt kijken. Veiligheid, praktische zaken, verschil tussen coachen en trainen, keuzes qua opleidingen en wat wij altijd heel belangrijk vinden; het welzijn van de honden. Waar let je op als je graag met je hond zou willen werken, hoe weet je wat je hond leuk vindt, hoe vaak kunnen ze werken en hoe hou je het werk ook leuk voor de hond. Dat zijn enkele onderwerpen die sowieso aan bod komen. Deze workshop geven we nu al een aantal jaren en hij wordt druk bezocht. Zo in aanloop naar onze workshop toe krijg ik altijd mensen op mijn pad die hun hond al meenemen naar het werk of andere dier ondersteunende activiteiten ondernemen met hun hond en twijfelen of ze tijd en geld willen investeren in een workshop, cursus of opleiding. Hoewel ik snap dat niet iedereen hetzelfde uitgave patroon heeft en ook niet iedereen zomaar vrij kan nemen om een cursus te volgen snap ik oprecht 1 ding niet. Waarom mensen überhaupt twijfelen om zich te laten informeren als het gaat over het welzijn van hun geliefde huisdier.
Soms kom ik op plekken waar veel kinderen / jongeren zijn met speciale (zorg)behoeftes en zie ik bijvoorbeeld een uitgetelde pup in de ruimte liggen. Of zie ik foto’s van een initiatief vanuit een club mensen om dementerende ouderen te bezoeken. Wat ik dan zie op de foto is een hondje dat op zijn kop wordt geaaid, het hondje een beetje in elkaar zit gedoken en zijn oogjes veel oogwit laten zien. Zo kan ik nog wel wat voorbeelden noemen waar ik mij toch zorgen over maak. Hoe goed de bedoeling ook is, hoe lief de hond ook is, hoe leuk de hond het normaal ook vindt ok geaaid te worden, het blijft belangrijk om je goed te laten informeren. Er zitten zoveel aspecten aan het meenemen van je dier naar het werk. Denk aan de veiligheid van de mensen en aan die van de dieren zelf. Herken je stress bij je hond? Weet je wat je dan kan doen om hem uit de situatie te halen? Hoe verwekt de hond zijn stress? Hoeveel invloed heeft (gestapelde) stress op het gedrag van de hond thuis of tijdens het uitlaten? En even heel praktisch hoor maar hoe zit het verzekeringstechnisch als er iets gebeurd?
Ik zie het als mijn uitdaging om zoveel mogelijk mensen te voorzien van informatie en om aan te zetten tot nadenken. Vandaar dat ik o.a. ook de workshops organiseer. In aanloop naar deze workshops merk ik altijd weer dat ik toenemend vragen krijg van mensen die zonder voorkennis hun honden al inzetten op hun werk. Mensen die het er uiteindelijk dus niet voor over hebben om geld of tijd te investeren in een workshop, opleiding of cursus. Mijn doel is niet om iedereen naar mijn workshop te krijgen (hij zit immers vol en we hebben max 6 deelnemers om de kwaliteit hoog te kunnen houden) maar wel om zoveel mogelijk mensen in te laten zien dat het voor `ons vakgebied’ nodig is, om ongelukken en onnodig dierenleed te voorkomen, om kennis te delen. Gelukkig is ons kleine, koude, kikkerlandje volop bezig (achter de schermen) om mee te doen en mee te denken in allerlei (internationale) bewegingen om animal assisted interventions (AAI) & animal assisted therapy (AAT) te onderzoeken.
Al zoekend naar achtergrond informatie kwam ik terecht op de site van de OpenUniversiteit en kwam ik terecht in een online masterclass van prof. dr. Marie-José Enders – Slegers. Ik heb haar een aantal keer ontmoet op symposia gezien zij vaak als spreker op het programma staat. En terecht! Ze heeft zoveel ervaring, zoveel kennis, zoveel onderzocht en uitgezocht…. Ze bestudeert de mens dier relaties en is bijzonder hoog leraar Antrozoölogie aan de OU. Deze masterclass is dan ook erg leuk om naar te kijken. Er komt enorm veel aan bod qua achtergrond informatie, onderzoeksresultaten en ontwikkelingen.
De masterclass is te zien via DEZE LINK (is gratis en kost slechts driekwartier van je tijd).
Via die link is ook de oratie van prof. dr. Marie-José Enders – Slegers te zien. De heb ik ook bekeken en wat blijkt uit de literatuur? De effectiviteit van psycho interventies kent een succesratio van 40% tot 70%. Er is dus een grote groep mensen niet gevoelig voor `gewone’ psycho interventies. En dat is precies waarom ik werk met mijn honden. Om de jongeren te bereiken die wel succes ervaringen nodig hebben in de hulpverlening en dus baat hebben bij mijn hulpverlening met mijn psychosociaal hulphonden.