Wist je dat:
– er oxytocine vrij komt bij de jongeren als ze werken met onze psychosociaal hulphonden?
– oxytocine ook wel het `knuffelhormoon’ wordt genoemd?
– oxytocine een belangrijke rol speelt bij het verbinden van sociale contacten met gevoelens van plezier?
– er meer oxytocine wordt aangemaakt bij het verrichten van zorgtaken?
– oxytocine ook een belangrijke rol speelt bij de hechting van opvoeder en kind?
(bron: wikipedia en TopDog methodiek)
Het gegeven dat er oxytocine vrij komt tijdens de training & coaching maakt dus dat jongeren zich direct happy(er) voelen, weer open komen te staan voor (nieuwe) sociale contacten en veel plezier ervaren tijdens het werken met psychosociaal hulphonden.
Blijft er dan nog een taak over voor de trainer/coach of doet de hond al het werk? Mijn mening is dat je hond inderdaad de drempel enorm verlaagd voor jongeren om überhaupt te starten met een (hulpverlening) traject. Dus ook voor jongeren die voor `reguliere’ hulpverleners wat lastiger te benaderen zijn. Toch slaat het wat mij betreft wel de plank mis als je een hond hebt en deze inzet zonder dat je precies weet wat je doet. Als je het mij vraagt moet het een doel hebben om een hond toe te voegen aan de training / coaching. Zo blijft het voor de hond leuk en kan je doelgericht met jongeren aan de slag zodat het ook het gewenste resultaat oplevert.
Coachen en trainen zijn twee verschillende manieren om je hond in te zetten. In grote lijnen zit het verschil er in dat coaching zich richt op wat er zich voordoet op dat moment. Er hoeft niet perse een duidelijke hulpvraag te zijn van te voren, de hond spiegelt en daar kan veel informatie uitgehaald worden waar weer nieuwe vragen of onderwerpen uit kunnen komen om op door te gaan. Als trainer stuur je de jongeren wat meer op het gewenste, positieve gedrag dat ze zich eigen gaan maken. Door het geheel iets meer te regisseren (in hoeverre dat gaat met een dier als collega) en jongeren vooral aan de slag te laten gaan en te laten ervaren zijn er veel gelegenheden om gerichte en gemeende complimenten te geven over het gedrag van de jongeren. Zo kan je als trainer het traject opbouwen met oefeningen waar de jongeren hun (haalbare) doelen zeker halen. Het is echt leuk om hier simpele, kleine oefeningen bij te bedenken die de jongeren en de hond zelfvertrouwen geven. Want als je je hond goed kent en de training goed opbouwt heeft hij mega veel plezier in het samenwerken met de jongeren.
Morris, Yindee en Moos hebben zeer goede secundaire arbeidsvoorwaarden ;-). Ze hebben een veilige slaapplek, ik zorg voor genoeg rust, wandel genoeg met ze (ook individueel), krijgen ze voldoende beweging om de conditie op pijl te houden en om te voorkomen dat ze overgewicht krijgen en laat ik ze regelmatig checken bij de dierenarts. Elk jaar vindt er een gedragstest plaats en zo kijkt er dus altijd een objectief persoon met mij mee of de honden het echt wel leuk genoeg vinden om samen te werken met andere mensen. En naast dat alles zijn het ook gewoon mijn huishonden en doe ik leuke dingen met ze. Zo doe ik combi sport (voor de lol) met Yindee. Ze springt graag over de hindernissen met al haar jonge energie en er zit ook gehoorzaamheid in de training verwerkt dus dat is mooi meegenomen. Zo leert ze echt om op mij als baas te letten. Dat is echt goed voor onze band.
Laatst kreeg ik tijdens de combi sport training de feedback dat ik Yindee iets meer mocht gaan sturen bij de stormbaan. De trainer zag aan onze samenwerking dat ik te veel het initiatief bij Yindee liet. Ondanks dat hij gelijk had en dit noodzakelijk is om mezelf aan te gaan leren (om ongelukken op de baan te voorkomen) vond ik het een vet mooi compliment en was ik blij met deze observatie. Voor mij was het de bevestiging dat mijn (werk)honden dus niet altijd in dienst van mij staan maar dat ik juist veel ruimte voor hun open laat om gewoon lekker hond te zijn. Want los van een goede methodiek en een doordacht plan is het als trainer / coach / baas toch mijn belangrijkste taak om goed voor mijn honden te zorgen.
Ben je nieuwsgierig geworden en wil je zelf ook het verschil ervaren? Zaterdag 30 juni is er in Alphen aan den Rijn gelegenheid om kennis te maken met het werken met psychosociaal hulphonden. Tijdens deze workshop ervaar je wat de honden betekenen voor de (jeugd)hulpverlening en het onderwijs. En je ziet met eigen ogen hoeveel er komt kijken bij de dubbelrol die je hebt als hulpverlener en dierbegeleider tijdens het werken met psychosociaal hulphonden.
