Gister stond ik in een dierenwinkel om hondensnoepjes te kopen voor mijn honden die ik onder andere gebruik gebruik tijdens de trainingen. Niet alleen tijdens de Topdog trainingen met mijn deelnemers leer ik hoe je voer kan gebruiken om een hond te belonen voor gewenst gedrag, ook tijdens onze begeleiding hond & gedrag gebruiken we vaak voer als beloning. In elk geval in eerste instantie. We leren vandaaruit ook hoe je dit t.z.t. kan afbouwen bijvoorbeeld met het gebruik van de clicker, je stem, lichaamstaal of andere looptechniek. Alles is afhankelijk van het ras, karaktereigenschappen, het verleden van de hond en de binding met de `baas’.
Terwijl ik stond af te rekenen hoorde ik buiten een hond steeds om de paar tellen `uit zijn plaat gaan’ en ving een gesprek op van een (wanhopig ogende) dame die informeerde naar een `blafband’. Hoewel ik me altijd probeer af te sluiten van gesprekken om me er vooral niet ongewenst `tegenaan te bemoeien’ keek ik toch even naar buiten om te zien wat er met de hond aan de hand was waardoor hij zo reageerde. Ik zag een typische buitenlandse hond met uiterlijke kenmerken van een Podenco gekruist met een Mechelse herder. Hij stond samen met een meneer voor de winkel, aan een uitschuifriem en blafte tegen iedereen die voorbij liep. Hij sprong ook tegen de mensen op. Hoewel het er indrukwekkend uitzag zag ik een hele onzekere, angstige hond die tussen het blaffen door alleen maar om zich heen keek en heel veel stress liet zien in zijn lichaamstaal. En toen gebeurde het toch…. Ik ging me er toch mee bemoeien. Hoewel ik vond dat de eigenaar van de winkel echt goed serieus in gesprek ging met die mevrouw over het gebruik van `trainingsmaterialen’ floepte ik er uit; als u nu zo’n soort middel gaat gebruiken zonder kennis, met een verkeerde timing en met deze angst agressie zal hij u binnen een week bijten. Uit pure angst. Oeps…het is er uit voor ik er erg in heb… Als ik mij niet vergis zag ik een goedkeurende blik van de winkeleigenaar en ik ben met de dame mee naar buiten gelopen. Daar waar al allerlei mensen goed bedoeld heel lief tegen de hond aan het kletsen waren, terwijl ze naar hem toe liepen en in de ogen keken… Nog meer redenen voor de hond om vanuit paniek te reageren en tegen iedereen uit te vallen.
Ik ben met het lekkers in mijn handen door mijn hurken gegaan zonder tegen de hond te praten of zonder aandacht aan hem te besteden. Hij kwam om mij heen om te snuffelen. Ik ruik natuurlijk ook extreem lekker naar allerlei andere honden en naar zalm ;-). Steeds als er iemand voorbij liep ging hij uit zijn dak tegen die persoon. Terwijl de hond tussendoor aan mij aan het snuffelen was vroeg ik of hij wat lekkers mocht. Dat was oké. Hij nam het van mij aan. Dat vond ik wel een goed teken. De hond was dus niet te gestrest om eten aan te nemen van een vreemde. Lang leve de oude straathonden, zij hebben vaak wel wat over voor wat lekkers. Via de hond raakte ik met meneer aan de praat. Zij bleken één dag per week oppas te zijn van de hond van hun zoon. Ze waren helemaal gek met dat beest. En die klik was er andersom ook want ik zag tijdens ons praatje dat de hond er heel vaak vanuit zichzelf voor koos om achter de meneer te gaan staan om te `schuilen’ en steun te vragen. Super mooi! Al kletsend ratelde mijn gedachten welke tips ik nu al kon geven om het voor de hond wat makkelijker te maken in de benauwde situatie. We stonden midden op een drukke stoep waar net een vracht werd gelost voor de dierenwinkel, auto’s die voorbij raasden, mensen die langsliepen met en zonder kinderwagens en andere vreemde objecten. Kortom, redden wat er te redden viel. De tip om de hond niet steeds de ruimte te geven om uit te kunnen vallen pikte de man direct op. Hij hield de riem korter. Niet strak maar wel kort genoeg om niet tegen mensen op te kunnen springen. En ik zag de hond vaak contact zoeken met de meneer. Ik heb alle positieve momenten genoemd die ik zag. Daar zit absoluut potentie in! We hebben ongeveer driekwartier staan praten.
Ik verontschuldigde me voor mijn bemoeienis maar zij waren er blij mee gaven ze aan. Bij het afscheid nemen heb ik op hun verzoek dan ook mijn gegevens gegeven. Als hondengedragsdeskundige help ik mensen heel goed op weg helpen naar een hond met meer zelfvertrouwen. En niet onbelangrijk…. naar meer zelfvertrouwen van de mensen om de hond heen. Als zij het hondengedrag beter begrijpen, lezen en daar ook naar kunnen handelen pak je echt de emotie aan dat onder het gedrag zit. En anders heb ik genoeg collega’s in mijn netwerk waar ik ze naar door kan verwijzen als dat de wens is.
Mijn korte termijn doel was in elk geval behaald. Toen ik weg ging stapte de dame terug de dierenwinkel in. Dit keer om dezelfde zalm snoepjes te halen als die ik in mijn handen had. En terwijl ik mijn ervaring in deze blog aan het zetten was kreeg ik een berichtje van het echtpaar. Ze bedankten me voor het advies en zijn zelf al de tips in de praktijk aan het brengen. Graag willen ze gebruik maken van onze hulp.
Woon jij in de omgeving van Alphen aan den Rijn of Amsterdam en wil je ook hulp voor het gedrag van je hond? Bel of app naar 0615073095
