Moos loopt de woonkamer binnen en gaat direct op onderzoek uit. Hij kwispelt vrolijk en gaat rustig en respectvol even snuffelen bij de nieuwe, jonge deelnemer. Als Topdog trainer moet ik goed opletten en zie ik veel. Ik zie dat de jongen een glimlach op zijn gezicht krijgt en goed diep zucht ter ontspanning zodat Moos zich snel prettig voelt door deze ontspannen sfeer. Ik zie dat Moos een nieuwsgierige, onderzoekende en blije houding heeft en deze nieuwe situatie goed oppakt. Kortom; ik zie een perfecte matching. Een bijzondere, perfecte matching. Namelijk de eerste matching van Moos zijn eerste, eigen traject. En hoe mooi is dat op deze stormachtige dag? En of het zo moet zijn met Moos, die Rüzgar heette toen ik hem leerde kennen. Moos is geboren en getogen in Turkije dus hij had ook een Turkse naam. De betekenis van Rüzgar is wind. En soms heb je van die dagen dat je alleen maar wind mee hebt!
Vanmorgen besloot ik om Moos in te zetten voor zijn eerste, echte, eigen Topdog traject. Dat is altijd een bijzonder moment voor mij als trainer. Natuurlijk zijn alle honden bij CoHond getest en geschikt voor het werk maar toch…. De honden hebben allemaal een eigen karakter en hun sterke punten en daar `match’ ik op voorhand de deelnemer aan. In dit specifieke geval had ik, door omstandigheden, op voorhand weinig informatie over de deelnemer en ging ik puur af op mijn gevoel en mijn ervaring. Wat bleek? De jongen heeft een natuurlijke gave om met Moos om te gaan en Moos liet duidelijk zien dat hij zich op zijn gemak voelde bij de jongen. Wat gaaf om vanaf moment één de klik te zien tussen de deelnemer en Moos!
Niet alleen zit ik na zo’n afspraak vol adrenaline, ook de hond moet vaak ergens even hun energie en opgedane indrukken kwijt kunnen. De manier van mij en mijn honden is om dan even lekker `los’ te rennen of te spelen. Gedachten op nul en kop in de wind. Heerlijk en goed voor onze onderlinge band.
Nu is het zo dat Moos niet altijd en overal zomaar speelt. Hij is niet door mij groot gebracht en ik weet dus ook niet of hij überhaupt heeft leren spelen met mensen. Zodra ik de deur uitstap met Moos stopt hij met spelen en is hij hier ook de hele wandeling niet meer in geïnteresseerd. Ook in het hondenpark is Moos vooral met zichzelf bezig. Voor wat lekkers wil hij wel op de speeltoestellen springen en door een hoepel duiken en bij hoge uitzondering rent hij blind achter Yindee en Moos aan als zij achter de bal aan hollen. Ik wist niet eens of Moos wel doorhad wat hij aan het doen was of wat de bedoeling was…. Tot vandaag! Na de training zijn we samen naar het park gegaan en ineens had hij het door. Hij zag andere honden allemaal met een bal spelen en vanuit het niets kwam Moos een aantal keer vrolijk aanhobbelen met een bal in zijn bek. En niet zomaar, nee hij legde hem ook dan wel steeds echt voor mijn voeten. De knapperd! Door de liefde en aandacht zie ik Moos groeien in zijn zelfvertrouwen na alles wat hij heeft meegemaakt op straat.
Hoe bijzonder is het dan dat uitgerekend deze straathond Rüzgar op deze stormachtige dag een nieuwe missie heeft gevonden als Hulphond en hij op zijn beurt weer allemaal jongeren gaat helpen en ondersteunen tot het krijgen van meer zelfvertrouwen?! Op zo’n dag als vandaag knijp ik extra in mijn handjes om mijn mooie, bijzondere beroep.
En Moos? Hij springt een gat in de lucht van blijdschap 🙂
