Na een break van 2 weken voorjaarsvakantie is de Topdog basis opleiding in Alphen aan den Rijn weer van start gegaan. De vrijdagavond is sowieso best een pittige opleidingsavond na een hele week werken. Daarnaast is Alphen voor de meeste ook best een stukje rijden. Wat zo onwijs gaaf is om terug te horen is dat elke keer opnieuw de tijd veel te snel gaat voor de deelnemers en dat ze na het oefenen helemaal `aan’ staan. En zo is het in de praktijk ook als je Topdog trainingen geeft.
Het is oprecht heel mooi om getuigen te zijn van het proces dat de deelnemers van de opleiding nu doormaken. Het is ongeveer hetzelfde proces als de jongeren zelf doorlopen tijden de Topdog training.
Werken met een hond lijkt erg leuk maar je weet eigenlijk niet zo heel goed precies wat je moet verwachten. Er komen onzekere gedachten die zich afvragen of de hond je wel leuk vindt en of hij wel naar je gaat luisteren. Dan volgt er een droogoefening zonder hond. Dat klinkt een beetje `akward’…. en dat is het ook ;-). Er wordt zonder hond voorgedaan wat je met hond later kan verwachten. Dat is uit je comfortzone! Het geeft wel gelijk een ontspannen, gezellige sfeer. Hoe fijn is het om het tijdens de training zo gezellig te hebben? En dan het leukste gedeelte, de hond komt er bij. En elke opdracht gaat goed want dat is immers al geoefend… en met een hond is het veel minder `akward’ en veel makkelijker. De hond vindt je leuk, kwispelt vrolijk en laat met zijn hele lijf zien dat hij graag met je wil samenwerken. Dat geeft een goed gevoel! En een hoop complimenten. Je hebt direct een goed gevoel. Kon dit moment maar eeuwig duren….
Tijdens de opleidingsavond hebben we stil gestaan bij de droogoefeningen en iedereen is een beetje uit zijn comfortzone gekomen door deze voor de groep zelf ook voor te doen. Het lijkt gevoelsmatig in eerste instantie toch een beetje op een verplicht rollenspel. De meerwaarde van dit deel van de training is enorm. Het is het moment waar de weerbaarheid getraind wordt.
De avond hebben we afgesloten met oefeningen uit de Topdog methodiek met psychosociaal hulphond Moos. Doordat ik zelf afgelopen week met griep op bed heb gelegen heeft Moos nauwelijks `gewerkt’ maar ook minder in het park gehold dan normaal. Wat was het fijn dat hij mij uit enthousiasme het gebouw in trok om weer aan de slag te gaan. Dat de deelnemers stuk voor stuk teruggaven dat ze zagen hoeveel plezier hij er in heeft. En dat Moos om de beurt bij elke deelnemer een grote glimlach tevoorschijn wist te toveren. Ook voor ons kan zo’n avond niet lang genoeg duren.