fbpx Skip to content

Dagelijks ben ik bezig met: wat wij van honden kunnen leren.

Gister had ik de laatste afspraak met een meisje die ik nu 1,5 jaar ken. Toen ik haar leerde kennen zat ze als een bang vogeltje trillend op de bank boos te zijn. Boos op de hele wereld, met hulpverleners in het bijzonder. Daar lag een schone taak voor therapiehond Moos en mij…

Na het reguliere Topdog traject hadden we een bepaalde band. Ik mocht het hebben over haar angsten, ASS, haar valkuilen en kwaliteiten en dat met oog op de toekomst. Haar toekomst die er steeds rooskleuriger uit kwam te zien door dat ze steeds beter in haar vel kwam te zitten. Ze zit nu niet alleen hele dagen op school ondertussen, gister vertelde ze ook trots dat ze een bijbaantje heeft gevonden. Wat een kanjer! We hebben teruggekeken op een mooi, bijzonder en pittige periode. Op de vraag wat ze het meeste heeft gehad aan de hele training zei ze;

ik denk dat ik er het meeste van je training met honden geleerd heb om overal nu open in te stappen in plaats van gesloten en met invullingen vooraf.

WAUW!

Bij het gedag zeggen heb ik een boekje cadeau gedaan dat heet; wat wij van honden kunnen leren. Juist omdat dit meisje het zo goed ziet en zulke mooie verbanden kan leggen. Het verhaaltje uit dat boekje dat ik het meest vind aansluiten is:

Elke dag is de beste dag.

Het leven van een hond is heerlijk overzichtelijk. Hij heeft geen spijt van wat er gisteren is gebeurd en piekert niet over wat morgen zal brengen. Hij leeft in het nu, vol enthousiasme en optimisme. Zijn wereld is niet zo hectisch als de onze: hij blijft wat langer hangen bij een interessante geur en stopt even om een nieuwe vriend te begroeten. Hij maakt duidelijk wat hij wil: naar buiten gaan, naar binnen komen, eten of wat stoeien. Hij heeft geen bijbedoelingen of verborgen agenda. Apporteren draait gewoon om apporteren. Hij houdt geen overzicht bij van verleende gunsten en misgunt je zijn genegenheid niet.

 

En nu is het aan mij om de dag van het gedag zeggen te zien als een beste dag. Zo open en eerlijk als ze altijd is zei ze tegen mij; zonder hond was ik nooit begonnen aan de training maar nu voel me wel anders met gedag zeggen dan normaal. Ik voel me toch een beetje sad… En zo is het! En ook dat is oké. En vandaag is weer een beste dag.

Back To Top