Als je een eigen bedrijf hebt moet je best veel investeren. Financieel bijvoorbeeld om een goede website te laten maken, bijpassende visitekaartjes en ander promotiemateriaal e.d. Tijd is ook een investering. Tijd om je administratie te doen, sociale media bij te houden, om te netwerken, noem maar op. En wat dan als je met honden werkt? Tja, je voelt hem al aan komen….dan moet je soms investeren in een nieuwe hond. Nu klinkt dat misschien wel wat zakelijk, zeker omdat het niet over een product gaat maar een levend wezen. Een pup in huis halen is ook wel wat anders dan het aanschaffen van een nieuwe laptop.
Jaren geleden kocht een kennis van mij een nieuw huis. Naast het huis stond een hok. In dat hok zat een hond. Hij lag aan een ketting, waarschijnlijk diende hij als waakhond. Het beestje was verwilderd, niet goed gesocialiseerd en heel schuw. Na maanden geduld, regelmatig eten en vooral heel veel liefde van mijn kennis ging de hond met sprongen vooruit. Uiteindelijk is hij heel leuk, lief en aanhankelijk geworden. Die hond heeft destijds een nestje gekregen en natuurlijk heeft mijn kennis daar een pup van gehouden. Ik vond dat zo’n leuke hond dat ik toen al zei; als er nog een nestje komt wil ik er ook één!
De pup is ondertussen 8 jaar en een aantal weken geleden was het ineens zo ver. Er was een nestje. Toch besloot ik direct om geen pup in huis te halen. Ik heb het al druk genoeg met mijn kinderen, honden, werk, huis en hobby’s. Een pup er bij betekend voor mij nog meer verantwoordelijkheidsgevoel, minder vrijheid en een hoop geregel als ik op pad ga. Twee nachten lang heb ik wakker gelegen van mijn keus. Wanneer is het wel een goed moment om de roedel uit te breiden? En hoe organiseer ik dan dat ik meer jongeren ga begeleiden met CoHond en Luca met pensioen is? Want uiteindelijk draait het toch daar om. Mijn werk, daar heb ik plezier in, haal ik energie uit en de jongeren die we begeleiden met de trainingen vinden het fantastisch met de honden. En als ik meer wil werken met mijn honden moet ik dus investeren…. inderdaad…. in een nieuwe hond. En hoe mooi is het dat Luca nu nog vitaal genoeg is om samen met Morris en Jip te helpen met de opvoeding? Dat ze samen kunnen spelen, leren van elkaar in een roedel en ook samen met mij op pad gaan als een roedel? En vergeet ook nu de jongeren niet. Zij hebben bij Morris uiteindelijk ook een rol gehad bij de socialisatie toen hij mee ging op `snuffelstage’. Dat vonden de jongeren natuurlijk ook wel extra bijzonder en heeft er mede voor gezorgd dat Morris een fantastische hulphond is om mee te werken.
Hier is ze dan; Yindee. Het betekend `welkom’ en `geluk’ in het Thais. En welkom is ze!